Ο τίτλος του βιβλίου (Στα μάτια τα ψιχαλιστά) είναι μια πρόταση από ποίημα του Αλ. Παπαδιαμάντη. Οι λέξεις του και οι φράσεις του δημιούργησαν αυτή τη γραφή που ακολουθεί στα δυο μικρά ποιήματά μου.
Διά του παραθύρου
εφαίνετο η σελήνη
ης ο περιφερής δίσκος
χαλκόχρους εκοκκίνιζε
Περιέμεινεν επί μακρόν
εν μέσω σιγής βαθείας.
Αίφνης ήκουσε
ξηρόν κρότον
ως θραυομένου κλάδου
είτα και πάλιν σιγή
Μυϊα εγερθείσα
προσέκρουσε ιπταμένη
εις την ύαλον
και ήρχισε να βομβή
γοερώς
Κηρίον φέγγον
εν εσκωριασμένω κηροπηγίω
ανέφαινε το βλέμμα
των σχεδόν μελανών οφθαλμών της
οίτινες εμαρτύρουν έκτακτον αγαθότητα
Αι τρίχες της κόμης της είχον
αρχίσει ήδη να λευκάζωσι,
μικραί ρυτίδες από πολλού εφαίνεντο
περί τους οφθαλμούς της
Αι θλίψεις και αι μέριμναι
είχον αυλακώσει τας παρειάς της.
Πλην τούτων, εφαίνετο πολύ
νεωτέρα της ηλικίας της,
διετήρησε μέχρι του πλησιασμού
του γήρατος
την διαύγεια του νου,
την ενάργειαν των εντυπώσεων
την καθαράν θερμότητα
της καρδίας,
έτσι το πρόσωπον της ήτο ωραίον
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου